مبانی نظری و پیشینه تحقیق با موضوع اعتیاد

چارچوب نظری و پیشینه تحقیق با موضوع اعتیاد

همراه با ذکر کامل منابع فارسی و انگلیسی

رفرنس دهی استاندارد

2-1 اعتیاد

اعتیاد کلمه ای است عربی از ریشه عاد و به معنای چیزی را به عادت پذیرفتن و به چیزی و خوگرفتن (باوی، 1388). در چند دهه اول قرن بیستم، واژه اعتیاد به مواد شیمیایی به حالتی خاص اطلاق می شد که در اثر مصرف مواد به وجود می آمد. در سال 1931 میلادی واژه های عادت دارویی و اعتیاد دارویی به وسیله تاتوم و سیورز به عنوان واژه های جایگزین برای اعتیاد مطرح شد(گلپرور و همکاران، 1382).

تعریفی که تاتوم و سیورز از فرد معتاد و اعتیاد دارویی نمودند، عبارتند بود از:«معتاد فردی است که ماده شیمیایی خاصی را مصرف نموه و بدان وابستگی بدنی یا جسمی پیدا کند»

در سال 1964 میلادی، سازمان بهداشت جهانی به این نتیجه رسید که اصطلاح اعتیاد، دیگر جنبه علمی ندارد و وابستگی دارویی را به جای آن توصیه نمود(، گلپرور و همکاران، 1382؛ باوی، 1388).

از نظر سازمان بهداشت جهانی وابستگی به مواد نشانگانی است که با یک الگوی رفتاری خاص آشکار می شود. با مصرف برخی ا داروها مانند، داروهای روان گردان، الگویی از رفتارهای ویژه بر رفتارهایی که قبلا ارزش بیشتری داشته اند، ارجحیت می یابند. نشانگان مورد نظر به معنی وابستگی مطلق نیست. بلکه پدیده کیفی است که به درجات مختلف، متجلی می شود(باوی، 1388). 

2-1-1 انواع وابستگی به مواد:

وابستگی به مواد به دو صورت، وابستگی جسمی و وابستگی روانی می باشد:

وابستگی جسمی: به دو شکل صورت می پذیرد:

الف) تحمل: عبارت است از نیاز به مقادیر فزاینده ای از مواد، برای رسیدن به حالت مسمومیت (یا آثار مطلوب) و یا کاهش بارز اثر مواد، با مصرف مداوم مقدار ثابتی از آن.

ب) علایم ترک: تغییر رفتاری ناسازگارانه، توام با علائم فیزیولوژیکی و شناختی است که بر اثر کاهش ماده مورد نظر در خون یا بافت های کسی که قبلا مقدار زیادی از آن را برای مدت طولانی مصرف کرده است، دیده می شود. پس از بروز نشانه های ناخوشایند ترک مصرف، شخص ممکن است برای اجتناب یا رهایی از نشانه ها دوباره به مصرف دارو روی می آورد(باوی، 1388).

وابستگی روانی: بعضی از افراد همراه با وابستگی جسمانی، الگویی از مصرف اجباری را نشان می دهند و برخی دیگر، بدون علائم وابستگی جسمانی، علائم وابستگی روانی (اشتیاق و ولع مصرف) را نشان می دهند. که در این صورت احتمال دارد که شخص:

الف) برای قطع ماده یا کنترل آن به طور مداوم تمایل نشان دهند.

ب)شخص ممکن است برای تهیه ماده مورد نظر، مصرف آن یا رهایی از عوارض آن، وقت زیادی را صرف می کند.

ج) در برخی از موارد وابستگی به مواد، همه فعالیت های روزمره شخص بر ماده مورد نظر متمرکز شده و احتمال دارد، فعالیت های مهم اجتماعی، شغلی و تفریحی وی به دلیل مصرف مواد به شدت مختل شده یا کاهش یابد(باوی، 1388).

2-1-2 اختلالات مرتبط با موادبر طبق DSM-5 

اختلالات مرتبط با مواد 10 طبقه مجزای داروها را در بر می گیرند: الکل؛ کافئین؛حشیش؛ مواد توهم زا؛ مواد استنشاقی؛ مواد شبه افیونی؛ داورهای آرامبخش، خواب آور، و ضد اضطراب؛ مواد محرک؛ توتون؛ و مواد دیگر(یا نامشخص). این طبقه کاملا مجزا هستند. تمام داروهایی که بیش از حد مصرف شوند از نظر فعال سازی مستقیم سیستم پاداش مغز مشترک هستند، که در تقویت رفتارها و تولید خاطرات مشارکت دارند. آنها به قدری سیستم پاداش را فعال می کنند که از فعالیت های عادی غفلت می شود. داروهایی که سوئ مصرف می شوند به جای اینکه از طریق رفتارهای انطباقی به فعال سازی سیستم پاداش دست یابند، مستقیما گذرگاه های پاداش را فعال می کنند. مکانیزم های دارویی که هر طبقه از داروها به وسیله آنها پاداش را تولید می کنند متفاوت هستند، اما داروهایی که معمولا این سیستم را فعال کرده و احساسات لذت ایجاد می کنند، اغلب نشه آور نامیده می شوند. به علاوه، افرادی که خویشتن داری کمی دارند برای مبتلا شدن به اختلالات مصرف مواد خیلی مستعد باشند، بدین معنی که منشا اختلالات مصرف مواد در برخی افراد را مدت ها قبل از شروع عملی مصرف مواد، می توان در رفتارها پیدا کرد(انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013؛ ترجمه سید محمدی، 1393).

....

فهرست مطالب

اعتیاد

انواع وابستگی به مواد

اختلالات مرتبط با مواد بر طبق DSM-5

اختلالات ناشی از مواد بر طبق DSM-5

مسمومیت و ترک مواد

اختلالات روانی ناشی از مواد

ویژگی ها

اختلالات مرتبط با مواد شبه افیونی

مواد افیونی

ویژگی های تشخیصی اختلالات مرتبط با مواد شبه افیونی بر طبق DSM-5

شکل گیری و روند

ویژگی های تشخیصی مسمومیت با مواد شبه افیونی بر طبق DSM-5

ویژگی های تشخیصی ترک مواد شبه افیونی بر طبق DSM-5

سبب شناسی

عوامل عصبی- شیمیایی

عوامل ژنتیک

عوامل روان شناختی

اختلالات روانی

اختلال افسردگی

اختلالات اضطرابی

اختلال روانپریشی

شکایت جسمانی

احساس شرم و گناه

روش های درمان معتادان

درمان با روش طب سنتی

درمان با هیپنوتیزم

درمان به روش خواب درمانی

درمان از طریق کار درمانی

درمان از طریق پلاسیبو

درمان از طریق سم زدایی

درمان به کمک آنتاگونیست های مواد مخدر

درمان با گیاهان دارویی

مبانی نظری و پیشینه تحقیق هیپنوتراپی

مبانی نظری و پیشینه تحقیق هیپنوتراپی

همراه با کلیه منابع فارسی و انگلیسی

دارای رفرنس دهی استاندارد

قابل استفاده در رساله دکتری و پایان نامه ارشد

فهرست مطالب

هیپنوتیزم

صفت هیپنوتیزم پذیری

تعیین میزان هیپنوتیزم پذیری

رویکرد های هیپنوتیزم درمانی

هیپنوتیزم درمانی سنتی

تحلیل هیپنوتیزمی یا هیپوآنالیز

رویکرد رفتاری

رویکرد هیپنوتراپی رفتاری-شناختی

هیپنوتیزم درمانی جدید

مداخلات هیپنوتیزمی

هیپنوتراپی اختلالات عادات

بخشی ار متن :

2-1 هیپنوتراپی

در بخش دوم این فصل به بررسی درمان های هیپنوتراپی می پردازیم.

2-2-1 هیپنوتیزم

هیپنوتیزم در حال حاضر فعالیت بهنجار یک مغز سالم تلقی می شود که از طریق آن توجه متمرکز شده، قضاوت موشکافانه تا حدودی تعلیق شده و آگاهی محیطی کاهش می یابد. حالت خواب آلوده، به عنوان کارکرد ذهن فرد، به طور جبری توسط یک فرد خارجی قابل نمایش نیست. معهذا، هیپنوتیزور ممکن است که به کسب این حالت کمک کند و تمرکز غیر انتقادی و فشرده خود را برای تسهیل پذیرش افکار و احساسات تازه، و نتیجتا تسریع تغییر درمانی به کار ببرد. برای آزمودنی، هیپنوتیزم شبیه حالت بی ارادگی است و حرکات او اتوماتیک به نظر می رسد(سادوک و سادوک، 1938، ترجمه پور افکاری، 1390).

هیپنوتیزم یک حالت القای ارادی است که در آن میزان هشیاری و آگاهی سوژه فوق العاده افزایش می یابد. این آگاهی بر روی مطالبی متمرکز می شود که توسط هیپنوتیزور به او ارائه می شود. اگر این تمرکز بسیار شدید باشد، همانطور که در هیپنوتیزم بسیار عمیق مشاهده می شود، بعد از بیداری فرد چیزی از آن زمان به یاد نمی آورد (دارابی، 1382).

2-2-2 صفت هیپنوتیزم پذیری

میزان هیپنوتیزم پذیری شخص صفتی نسبتا ثابت در سراسر چرخه زندگی و قابل سنجش نیز می باشد. فرآیند هیپنوتیزم شدن تبدیل می کند. تجربه حالت تمرکز هیپنوتیک مستلزم تقارب سه جزء اساسی است:جذب، تجزیه، و تلقین پذیری(سادوک و سادوک، 1938، ترجمه پور افکاری، 1390).

جذب: توانایی کاستن از آگاهی محیظی است که منجر به توجه موضعی بیشتر می گردد. به طور استعاره ای آن را می توان لنز زوم روان شناختی شمرد که توجه را نسبت به یک فکر را هیجان افزایش داده و به حذف فزاینده کلی متن، حتی وقوف به زمان و مکان می انجامد(سادوک و سادوک، 1938، ترجمه پور افکاری، 13900).

.....

بررسی تأثیر درمان پریودنتال بر سطح سرمی فیبرینوژن پلاسما و شمارش گلبولهای سفید خون در مبتلایان به پریودنتیت

پیشینه تحقیق بررسی تأثیر درمان پریودنتال بر سطح سرمی فیبرینوژن پلاسما و شمارش گلبولهای سفید خون

پیشینه تحقیق :

در سال 1992 ، Reynold و همکاران برای 60 بیمار مبتلا به پریودونتیت، درمان subgingival irrigation با کلرهگزیدین 12/0% که از طریق سرقلم ultrasonic scaler به اطراف دندان می‌رسید را انجام دادند. برای گروه کنترل نیز شستشو با آب از طریق دستگاه اولتراسونیک انجام می‌شد. برای هر بیمار سه ناحیه پریودنتال با عمق پروب 1-3mm ، 4-6mm و 7-9mm انتخاب شد. قبل و 14 و 28 روز بعد از درمان ارزیابی‌های کلینیکی شامل (PI) Plaque Index ، (GI) Gingival Index و (CPD) Clinical Probing Depth انجام گرفت. هم‌چنین شمارش پلاک اسپیروکتی و ارگانیسم‌های Motile توسط میکروسکوپ Darkfield انجام شد.

هر دو گروه کاهش معنی‌داری در PI ، GI و CPD در محل‌های مورد مطالعه بعد از درمان را نشان دادند و مشخص شد که پاکت‌هایی با عمق متوسط اولیه 4-6mm به دنبال شستشو با کلرهگزیدین نسبت به آب کاهش بیشتری پیدا می‌کنند. اما تفاوت معنی‌داری در تعداد اسپیروکت‌ها در هیچ‌یک از دو گروه نسبت به قبل از درمان دیده نشد.

این نتایج بیان می‌کنند که شستشو زیر لثه‌ای همراه با کلرهگزیدین در طول جرم‌گیری اولتراسونیک اثرات کلینیکی مثبت ولی وابسته به مکان (Site-Specific) را ایجاد می‌نمایند.(39)

در سال 1997 ، Ebersole و همکاران به بررسی سطح سرمی Heptoglobin و CRP در مبتلایان به پریودونتیت بزرگسالان (AP) و مقایسة آن با افراد سالم و گروه کنترل پرداختند. این دو فاکتور افزایش معنی‌داری را در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل نشان داده و متعاقب درمان‌های فاز یک و مصرف Flurbiprofen به مدت 2 سال، سطح سرمی این فاکتورها به طور فاحشی کاهش یافت. (16)

در سال 1998 ، آقای Bollen و همکاران وی به مطالعه اثرات کلینیکی و میکروبیولوژیکی استفاده از مواد ضد میکروبی موضعی در کل دهان به همراه جرم‌گیری و صاف کردن سطوح ریشه‌ها در بیماران با پریودونتیت شدید پرداختند. 16 بیمار به عنوان گروه کنترل و آزمایش به طور تصادفی انتخاب شدند. برای بیماران گروه کنترل SRP به فاصله دو هفته انجام شد و دستورالعمل‌های بهداشت دهان داده شد. برای بیماران گروه آزمایش SRP همة پاکت‌ها در 2 جلسه در طی 24 ساعت همراه با شستشوی زبان با ژل 1% کلرهگزیدین به مدت 1 دقیقه، دهانشویه 2/0% کلرهگزیدین به مدت 2 دقیقه و شستشوی زیرلثه‌ای همة پاکت‌ها با ژل 1% ، 3 بار ظرف 10 دقیقه انجام شد.

نمونه‌های پلاک بیماران در ابتدا و بعد از 2 و 4 ماه از زبان، مخاط دهان، بزاق و کلیة دندان‌ها، هم‌چنین تغییرات در عمق پاکت‌ها، حد چسبندگی کلینیکی و خونریزی در پروب کردن اندازه‌گیری و ثبت گردید.

این نتایج کاهش زیاد معنی‌داری در Periodontopathogens به خصوص در پاکت‌های ساب‌جینجیوال نشان داد. بدین‌ترتیب مشخص شد که استفاده کوتاه‌مدت از مواد ضد میکروبی داخل دهانی منجر به بهبود کلینیکی و میکروبیولوژیکی معنی‌داری تا سقف 4 ماه خواهد شد.

نتایج این بررسی نشان داد که درمان در هر دو گروه آزمایش و کنترل سبب بهبود در پارامترهای کلینیکی و میکروبیولوژیکی گردیده ولی در گروه آزمایش کاهش بیشتری در عمق پاکت‌ها و بهبودی معنی‌دارتری در حد چسبندگی کلینیکی، پارامترهای میکروبیولوژیکی و کاهش بیشتری در میکروارگانیسم‌های پریودنتوپاتوژن رخ می‌دهد. (8)

در سال 1999، آقای Mongardini و همکاران وی به بررسی تأثیر استفاده از مواد ضد میکروبی در کل دهان به شکل یک مرحله‌ای همراه با فاز I در مبتلایان به پریودونتیت مزمن بزرگسالان یا پریودونتیت مهاجم ژنرالیزه پرداختند. 16 بیمار با پریودونتیت مهاجم (early-onset) و 24 بیمار با پریودونتیت پیشرفته بزرگسالان به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند.

.

.

.

مبانی نظری و پیشینه تحقیق صمیمیت زناشویی دارای منابع کامل (فارسی و انگلیسی) دارای رفرنس دهی استاندارد مناسب برای رساله دکتری و پایان نامه ارشد

مبانی نظری و پیشینه تحقیق صمیمیت زناشویی

دارای رفرنس دهی استاندارد

مناسب برای پژوهش دکتری و پژوهش ارشد

2-1. صمیمیت زناشویی

2-2-1. مفهوم صمیمیت

صمیمیت به عنوان توانایی ارتباط با دیگران با حفظ فردیت تعریف می شود. اینگونه تعاریف مبتنی بر خویشتن حاکی از آن است که فرد به درجه ای از رشد فردی دست یابد تا بتواند با دیگران رابطه صمیمانه برقرار کند. صمیمیت را می توان به عنوان توانایی شناخت خود در حضور دیگران دانست که خود آگاهی و رشد هویت، برای طرفیت قابلیت شخص در جهت صمیمیت، بسیار ضروری است. مفهوم پردازی رایج از صمیمیت، سطح نزدیکی همسر، به اشتراک گذاری ارزش ها و ایده ها، فعالیت های مشترک، روابط جنسی، شناخت از یکدیگر و رفتارهای عاطفی نظیر نوازش کردن است. فردی که میزان صمیمیت بالاتری را تجربه می کند قادر است خود را به شیوه مطلوب تری در روابط عرضه کند و نیازهای خود را به شکل موثرتری به شریک و همسر خود ابراز کند. رضایت زناشویی می تواند در زوج هایی که میزان صمیمیت بالاتری دارند، بیشتر باشد یا به عبارتی، زوج هایی که صمیمیت بااتری دارند، بیشتر باشد یا به عبارتی، زوج هایی که صمیمیت بالاتری دارند ممکن است قابلیت بیشتری در مواجهه با مشکلات و تغییرات مربوط به رابطه خود، داشته باشند و در نتیجه رضایت زناشویی بالاتری را تجربه کنند (پاتریک[1]، سلز[2]، گیوردانو[3]، فولراد[4]، 2007).

بنابراین، صمیمیت در ازدواج با ارزش است‌ زیرا‌ تعهد‌ زوجین به اثبات رابطه را محکم می‌کند و به‌ طور مثبتی‌ با سـازگاری رضـایت زناشویی همراه است. صمیمت اغلب بعنوان یک فرآیند پویا توصیف می‌شود. به نظر هات فیلد[5] (19888) صمیمیت شامل فرآیندی است‌ که‌ در‌ آن افراد تلاش می‌کنند به یکدیگر نزدیک شوند و شباهتها و تفاوتهایشان‌ در‌ احساسات، افکار و رفتارها را کشف کنند. به نظر اسـترنبرگ[6]‌ (1987) صمیمیت احـساساتی است که نزدیکی، تعلق‌ و تماس را ایجاد می‌کند. اسکنارچ[7]‌ (1991) صمیمیت را‌ فرآیند‌ در‌ تماس بودن، درک خود و افشای خود در حضور همسر مفهوم‌سازی می‌کند. اسچافر[8] و اولسون[9]‌ (1981) صمیمیت‌ را فرآیند‌ و تجربه‌ای می‌دانند که نتیجه افشای مسائل صمیمانه و در میان گذاشتن تجارب‌ صمیمانه اسـت (به نقل از اعتمادی، 1387).

صمیمیت یک نزدیکی، تشابه و روابط شخصی عاشقانه یا هیجانی با شخص دیگر است‌ که‌ مستلزم‌ شناخت و درک عمیق از فرد دیگر و همینطور بیان افکار و احساساتی‌ است‌ که‌ نشانه‌ تشابه با یکدیگر است. صمیمیت یک فـرآیند تـعاملی اسـت. محور این فرآیند شناخت، درک، پذیرش، همدلی با احـساسات فـرد‌ دیـگر، قدردانی‌ یا پذیرش دیدگاه منحصر بفرد فرد دیگر از دنیاست. صمیمیت یک نیاز اساسی و واقعی‌ انسان‌ است، و‌ تنها یک تمایل یا آرزو نیست (باگاروزی، 2001؛ ترجمه آتش پور و اعتمادی، 1385).

2-2-2. نظریه‌ها و رویـکردهای صمیمیت

2-2-2-1. مدل ترکیبی وارینگ[10]

وارینگ‌ (1980،1983) صمیمیت همسران را بعنوان ترکیبی از هفت عنصر زیر تعریف می‌کند (به نقل از اعتمادی، 1387):

 

---

[1] Patrick

[2] Sells

[3] Giordano

[4]Tollerud

[5] Hotfild

[6] Strenberg

[7] Schnarch

[8] Schaefer

[9] Ohlson

[10] Waring

مبانی نظری و پیشینه تحقیق با موضوع اختلال اضطراب اجتماعی

مبانی نظری و پیشینه تحقیق با موضوع اختلال اضطراب اجتماعی

مناسب برای پژوهش دکتری و پژوهش ارشد

دارای رفرنس دهی استاندارد

بخشی از متن:

ویژگی های تشخیصی

ویژگی اصلی اختلال اضطراب اجتماعی، ترس یا اضطراب محسوس یا شدید از موقعیت های اجتماعی است که در آنها ممکن است فرد مورد بررسی دقیق دیگران قرار بگیرد. در کودکان ترس یا اضطراب باید در موقعیت همسالان و نه فقط در مدت تعامل با بزرگسالان روی دهد. وقتی فرد با این موقعیت های اجتماعی مواجه می شود، می ترسد که مورد ارزیابی منفی قرا گیرد. فرد نگران است که به صورت مضطرب، ضعیف، دیوانه، احمق، کسل کننده، ترسناک، کثیف، یا دوست داشتنی قضاوت شودف فرد می ترسد که به شیوه خاصی عمل کند یا به نظر برسد یا نشانه های اضطراب بروز دهد، مثل سرخ شدن، لرزیدن، عرق کردن، لکنت زبان، یا خیره شدن که دیگران آنها را به صورت منفی ارزیابی کنند. برخی افراد می ترسند دیگران را دلخور کنند یا در نتیجه آن طرد شوند. ترس از رنجاندن دیگران، برای مثال با خیره شدن یا نشان دادن نشانه های اضطراب- ممکن است ترس غالب در افراد فرهنگ هایی باشد که گرایش های جمع گرای نیرومند دارند. فردی که از لرزش دست می ترسد، ممکن است از نوشیدن، خوردن، نوشتن یا اشاره کردن در انظار خودداری کند؛ فردی که از عرق کردن می ترسد امکان دارد از تکان دادن دست یا غذا خوردن تند اجتناب کند؛ و فردی که از سرخ شدن می ترسد ممکن است از عملکرد در انظار، نورهای درخشان، یا بحث درباره موضوعات محرمانه اجتناب کند. برخی افراد از ادرار کردن در توالت های عمومی در مواقعی که افراد دیگری حضور دارند می ترسند یا از آن اجتناب می کنند(انجمن روانپزشکی آمریکا ، 2013، ترجمه سید محمدی، 1393).

موقعیت های اجتماعی تقریباً همیشه ترس یا اضطراب ایجاد می کنند. بنابراین، فردی که فقط گاهی در موقعیت های اجتماعی مضطرب می شود، مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی تشخیص داده نمی شود. با این حال میزان و نوع ترس و اضطراب ممکن است در موقعیت های مختلف تفاوت داشته باشد.(مثل اضطراب انتظاری، حمله وحشتزدگی). گاهی اضطراب انتظاری ممکن است خیلی پیش تر از موقعیت های قریب الوقوع روی دهد (مثل نگرانی هر روز یا به مدت چند هفته قبل از حضور در یک موقعیت اجتماعی، از پیش تکرار کردن گفتار به مدت چند روز). در کودکان، ترس یا اضطراب ممکن است با گریه، قشقرق، میخکوب شدن، چسبیدنف یا جمع کردن خود در موقعیت های اجتماعی ابراز شود. فرد اغلب از موقعیت های اجتماعی که می ترسد اجتناب می کندف و گرنه، این موقعیت ها با ترس و اضطراب شدید تحمل می شوند. اجتناب می تواند گسترده (مثل نرفتن به میهمانی ها، خودداری از رفتن به مدرسه) یا ملایم باشد (مثل آماده کردن بیش از حد متنی برای سخنرانیف منحرف کردن توجه به دیگران، محدود کردن تماس چشمی) (انجمن روانپزشکی آمریکا ، 2013، ترجمه سید محمدی، 1393).

ترس یا اضطراب با خطر واقعی ارزیابی منفی شدن یا پیامدهای چنین ارزیابی منفی، بیتناسب قضاوت می شود. گاهی ممکن است اضطراب، بیش از حد قضاوت نشده باشدف زیرا با خطر واقعی ارتباط دارد (مثل مورد قلدری یا آزار دیگران قرار گرفتن). با این حال، افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب پیامدهای منفی موقعیت های اجتماعی را بیش از حد برآورد می کنند، و بنابراین قضاوت بی تناسب بودن توسط متخصص بالینی صورت می گیرد. وقتی چنین قضاوتی صورت می گیرد، زمینه اجتماعی- فرهنگی باید در نظر گرفته شده باشد. برای مثال، در برخی فرهنگ ها، رفتاری که ممکن است از جهات دیگری اضطرابی به نظر برسدف شاید در موقعیت های اجتماعی مناسب محسوس شود (مثلاً ممکن است به صورت نشانه احترام در نظر گرفته شود) (انجمن روانپزشکی آمریکا ، 2013، ترجمه سید محمدی، 1393).

مدت این اختلال معمولاً حداقل 6 ماه است. این استانه مدت برای متمایز کردن این اختلال از ترس های اجتماعی موقتی که رایج هستندف مخصوصاً در بین کودکان جامعهف کمک می کند. با این حال، از این ملاک مدیت باید به عنوان رهنمود کلی، با در نظر گرفتن درجاتی از انعطاف پذیری استفاده شود. ترس، اضطراب، و اجتناب باید روال عادی، عملکرد شغلی یا تحصیلی، یا فعالیت های اجتماعی یا روابط فرد را به طور قابل ملاحظه ای مختل کند، یا باید ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعیف شغلیف یا زمینه های مهم دیگر عملکرد او ایجاد کند. برای مثال، فردی که از صحبت کردن در انظار می ترسد، در صورتی که به طور معمول با این فعالیت در محل کار یا تکالیف درسی روبرو نشود، و اگر به طور قابل ملاحظه ای از آن ناراحت نباشد، مورد تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی قرار نخواهد گرفت. با این حال، اگر فرد به علت نشانه های اضطراب اجتماعی از شغل یا تحصیلاتی که واقعاً دوست دارد اجتناب کند یا کنار گذاشته شود ملاک G برآورده می شود(انجمن روانپزشکی آمریکا ، 2013، ترجمه سید محمدی، 1393).

....